2.3 Διαφορετικοί φορείς λήψης αποφάσεων
Η ιδέα χάραξης πολιτικής είναι παρεμφερής: οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής είναι άτομα και οργανισμοί με την εξουσία να επηρεάζουν ή να καθορίζουν πολιτικές. Συνοψίζοντας, ” Οι πολιτικές είναι σχέδια, πορείες δράσης ή διαδικασίες που αποσκοπούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις. Ως εκ τούτου, αποτελούν μέρος του πλαισίου λήψης αποφάσεων, παρέχοντας συχνά κατευθυντήριες αρχές. Αλλά η λήψη αποφάσεων είναι επίσης μέρος της χάραξης πολιτικής και υπάρχει μια δυναμική σχέση μεταξύ λήψης αποφάσεων και χάραξης πολιτικής”(Chris Blackmore, n.d.).
Επιπλέον, μπορούμε να ξεχωρίσουμε τουλάχιστον τέσσερεις τρόπους λήψης αποφάσεων (Indeed, 2021):
- Αναλυτικός τρόπος: ανάλυση δεδομένων για την εξεύρεση λύσης, αποφεύγοντας την ασάφεια σε μια πορεία σκέψης που προσανατολίζεται στις πράξεις.
- Αντιληπτικός τρόπος: αξιολογεί διαφορετικές επιλογές και δυνατότητες με μεγαλύτερη ανοχή στην ασάφεια και την αβεβαιότητα, αλλά βλέποντας την ευρύτερη εικόνα. Αυτός ο τύπος λήψης αποφάσεων συνεπάγεται τη δυνατότητα σφαιρικής σκέψης και προθυμίας για λήψη ρίσκου.
- Συμπεριφορικός τρόπος: αξιολογεί τα συναισθήματα και τις συνέπειες από μια βαθιά συναισθηματική εξέταση των επιπτώσεων στους άλλους. Το άτομο που δείχνει προτίμιση σε αυτό τον τρόπο, επικεντρώνεται στις κοινωνικές επιπτώσεις και στις ανθρώπινες σχέσεις, παρά στις πράξεις και τη θεωρία.
- Διευθυντικός (άμεσος) τρόπος: Το άτομο που λειτουργεί με αυτό τον τρόπο, ενεργεί γρήγορα για να φτάσει στη λύση, με μεγάλη αποστροφή στις ασάφειες, την αβεβαιότητα και τις διφορούμενες ιδέες, έννοιες και λύσεις, ενώ παράλληλα εστιάζεται σε πολλά καθήκοντα, τις γνώσεις του και την κρίση του για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων που προτιμούν αυτόν το είδος, αποδέχονται τη συμβολή άλλων, αλλά είναι πολύ επιλεκτικοί.
Ωστόσο, το στυλ μας συνήθως σμίγει δύο ή περισσότερα χαρακτηριστικά αυτών των αρχέτυπων.
Εάν θέλεις να μάθεις περισσότερα, μπορείς να διαβάσεις πληροφορίες σχετικά με την ορθολογική επιλογή, τη θεωρία επιλογής και τη λήψη αποφάσεων εντός των οργανισμών. (J. March, 1991; J. G. March, 1982)