Yunanistan – Müzik

Müzik, Yunanistan’da yıllar boyunca Doğu ve Batı seslerinden etkilenen kültürün zorunlu bir bileşenidir.

Yunan kültürünün bir parçası olan müzik, şiirin, dansın ve müziğin ayrılmaz olduğu ve antik Yunanlıların günlük yaşamında önemli bir yer tuttuğu eski zamanlara kadar uzanır.

Daha sonra Bizans İmparatorluğu döneminde Yunan müziği daha dini bir yaklaşım kazandı. Daha sonra Osmanlı İmparatorluğu’nun 400 yıllık hakimiyeti sırasında doğu müziğinden etkilenmiştir. Sonunda, 19. yüzyıldaki önceki müzik tarzlarının birçok unsurunu birleştirerek “yeniden doğdu”.

En temsili Yunan müzik türlerinden bazıları şunlardır:

Halk Şarkıları

Yunan halk şarkıları 2 stile ayrılabilir:

• Akritik stil (MS 9. yüzyıl ve sonrası). Şarkılar, Bizans İmparatorluğu’nun (“Akrites” olarak bilinir) sınır muhafızlarının yaşamını ve mücadelelerini ifade ediyordu.
• Klephtic üslubu (Osmanlı işgali sırasında doğmuş). Aşk şarkıları, düğün şarkıları, sürgün şarkıları, özgürlük şarkıları, ölüm şarkıları ve hüzün şarkıları içerir. Yunan tarihi ve yaşamında çok önemli, kanlı bir dönemi tasvir ediyor.

Halk türkülerinde kullanılan müzik aletleri arasında lir ve ud, tulum, zurna, davul, tef ve keman bulunur.

Nisiotika

Bu tür müzik, Yunanistan’daki adaların nüfusu arasında doğdu ve popüler oldu.

Her adanın kendi nisiotiko stili ve onu dans etmek için benzersiz bir tekniği vardır. Keman, lira, klarnet ve gitar, nisiotika yapımında kullanılan en yaygın çalgılardır. Bu müzik türü, büyük bir müzisyen grubunun bütün gece canlı müzik yaptığı herhangi bir Yunan adasındaki yerel festivallerde/fuarlarda bulunur.

Rebetiko:

Bu özel ve ünlü müzik türü, Attika’daki Pire limanı semti ve Selanik şehrinin Türk usulü yeraltı kafeleri olan ‘tekedes’te doğdu. Rebetiko müziği, İzmir’in yıkılmasından sonra, 1922’de Küçük Asya’dan gelen 2 milyon Yunan mülteci tarafından Yunan toplumuyla tanıştırıldı. Her şeyini kaybedenler, çevrelerini, yoksulluğu, acıyı, açlığı, hapishaneyi, polis baskısını, uyuşturucu bağımlılığı ve ihaneti şarkılarla anlattılar. Rembetiko o zamanlar paryaların yasak müziğiydi. 1950’lerde Atina’nın gece kulüplerinde popüler olmaya başladı.

Bu müzik türü hem Bizans hem de Osmanlı müziğinden öğeler barındırmaktadır. Rebetiko müziğinin başlıca enstrümanları buzuki, bağlama, gitar ve teftir. Rebetiko stilinin bazı önemli temsilcileri Vassilis Tsitsanis, Markos Vamvakaris, Marika Ninou ve Sotiria Bellou idi.

Daha fazlası için: https://blog.greeka.com/greece/rebetiko-feasts-greece/

20. yüzyılın sonlarına ait müzik:

80’ler boyunca, Dionysis Savopoulos, Nikos Papazoglou, Stavros Xarhakos ve Pavlos Sidiropoulos gibi modern sanatçılar, rebetiko müziğinin rock müziğinin unsurlarıyla bir tür füzyonunu üreterek yeni bir tür yarattı. Şarkılar kişisel ya da politik özgürlüğe ya da hayatın günlük yönlerine, acıya ve kedere atıfta bulunur.

O zamandan beri, genellikle Entekhno olarak adlandırılan bu tür müziğin birçok varyasyonu Yunan halkı tarafından üretilmiş ve sevilmiştir.

Modern popüler müzik:

Yunan popüler müziğine “modern laika” veya “laiko pop” denir. Bu tür, Yunan müziğinin unsurlarını batı pop müziğiyle birleştirir. Eleştirmenler, bu müzik biçiminin daha düşük kalitede olduğunu söylüyor. Ancak, Yunanistan’daki popüler kültüre nüfuz eden müzik bu olduğu için, insanların çoğunluğunun bundan zevk aldığı görülüyor.