İtalya – Politika

Batı siyasi sistemi başlıca iki nüfus tarafından şekillendirilmiştir: Eski Yunanlılar ve Romalılar. Yunan Poleis’i, kelimenin tam anlamıyla halka güç olarak tercüme edilen demokrasi fikrini doğurdu; Roma İmparatorluğu bunun yerine mevcut hukuk sisteminin temelini attı.

İtalyan Anayasası

  Çoğu insanın düşündüğünün aksine, İtalya Cumhuriyeti, 1946’da İtalya Krallığı’nın sona ermesinden sonra 1861’de doğan yeni bir ülkedir. II. Dünya Savaşı’ndan sonra İtalya bir enkazdı, Faşizm’den yeni geçmişti ve yeni kurulan Parlamento, sivil hoşnutsuzluğun ittiği, kurumsal bir referanduma yol açtı: insanlar Monarşiyi terk etmek ve Demokratik bir Cumhuriyet kurmak istiyorlarsa oy kullandılar. Sonuç açıktı. O zaman Parlamento, yeni doğmuş bir Ülkenin değerlerini yansıtabilecek, bir anka kuşu gibi küllerinden doğabilecek bir Anayasa Belgesi yazmaktan sorumluydu. Temel değerler şunlardır: kişi ve dürüstlük, çalışma, onur, özgürlük ve eşitlik, demokrasi, etik, yasallık; ayrıca görevlerin (haklar kadar) da değerler aralığında değerlendirilmesi gerektiğini unutmamak; bunlar arasında dayanışma ve katılım (bir hak ve görev olarak anlaşılan) öne çıkmaktadır.  

Bu süreç, İtalyan Anayasasını laik siyasi tarihi ve gelenekleri nedeniyle genellikle “Eski Kıta” olarak adlandırılan Avrupa’nın en genç Anayasalarından biri yapar. Kişiyi, hak ve ödevleriyle birlikte ön plana çıkaran, kişisel tercih, inanç ve davranışları tamamen koruyan ve saygı duyan değerler üzerine inşa edilmiştir. İtalya’nın 20 yılı aşkın Faşizm döneminde eksik olduğu bir şey. https://www.refworld.org/docid/3ae6b59cc.html

İtalya’nın bölgeleri

Anakaradan Sardunya ve Sicilya adalarının bariz bir şekilde bölünmesinin yanı sıra, İtalya, bu bölgelerden 5’inin ek ve olağanüstü konularda özel yasalar çıkarmalarını sağlayan ve veren özel bir özerk statüye sahip olduğu 20 bölgeye ayrılmıştır. Geçmişte bu bölgelerin çoğu, farklı bir lehçesi ve çok farklı gelenekleri olan ve şimdi İtalya’nın kültürünün birçok noktasında geniş bir çeşitliliğe sahip olmasına yol açan daha büyük bir Krallığın parçasıydı. İtalya’nın her yerinde bölgesel seçimler, bir bölgesel hükümet ve bölgesel temsilciler bulunduğundan, bunun elbette siyasi sisteme yansıması var.

Yukarıda belirtildiği gibi, 5 bölge (Sicilya, Sardinya, Trentino-Alto Adige, Aosta Vadisi ve Friuli Venezia Giulia) tarihleri ve özellikleri nedeniyle özel bir özerk statüye sahiptir: – İki Ada gibi anakaradan ayrılırlar; – II. Dünya Savaşı’ndan sonra birçok ayrılıkçı hareket bağımsızlık için bastırıyordu ve Merkezi Hükümet Ulusal bütünlüğü garanti altına almak için özerklik vermeyi tercih etti; – Fransızca veya Almanca gibi dillerin konuşulduğu bazı bölgelerde dilsel azınlıklar vardı; – Özerklik vermek, aynı zamanda, sınırları yabancı ülkelerle paylaşan bölgelere daha fazla güç vermek anlamına da gelir. https://portal.cor.europa.eu/divisionpowers/Pages/Italy-Introduction.aspx

(Yasaklama) Faşizm Özür

  İtalyan modern siyasi sistemi, İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Faşizmin sona ermesi üzerine inşa edildi ve ikisi tarafından derinden şekillendirildi. 20 yılı aşkın otoriter rejim, İtalya Cumhuriyeti’nin kurucu babalarını sadece Monarşiden Demokrasiye geçmeye değil, aynı zamanda Anayasasına her türlü aşırılıkla, özellikle Faşizmle savaşmanın bir yolunu dahil etmeye itti. Tasarıya göre, bir dernek, siyasi parti, hareket veya her halükarda en az beş kişiden oluşan bir grup, siyasi mücadele yöntemi olarak şiddeti yücelterek, tehdit ederek veya şiddet kullanarak ya da toplumun bastırılmasını savunarak anti-demokratik düşünceyi takip ettiğinde. Anayasa ile güvence altına alınan özgürlükleri veya demokrasiyi, onun kurumlarını ve Direniş değerlerini aşağılayan veya ırkçı propaganda yapan veya faaliyetlerini anılan partiye özgü üs, ilke, olgu ve yöntemleri yüceltmeye dönüştüren veya faşist dışavurumlar yaptığında yasal olarak kovuşturulabilir. Birçok kurucu baba, Müttefiklerle birlikte II. Dünya Savaşı’nı bitirmek için Faşizm ve Nazizm’e karşı savaşan Direnişi oluşturan Partizanlardı. Has Italy really come to terms with its fascist past?

Madde 11

  Tüm Demokratik Ülkelerde Anayasa, bir yönetim biçiminin, örgütün ve diğer tür varlıkların temel ilkelerini, yasal dayanaklarını ve bunların nasıl yönetilmesi gerektiğini bir araya getiren en önemli belgedir. Nüfusunun herhangi bir ölçüde savaşı durdurma iradesini yansıtan İtalyan Anayasası’nda, İtalya’nın diğer halkların özgürlüklerine saldırmak için bir araç olarak savaşı sahiplendiği/vazgeçtiği (İtalyanca bir sözcükle ripudia) belirtilmektedir ve bir çatışmayı sona erdirmek için bir çözüm aracıdır. Orduyu düzenleyen Bakanlığın, diğer birçok ülkede olduğu gibi (çoğu Demokratik olmayan) Savaş/Saldırı yerine Savunma Bakanlığı olması tesadüf değildir. Modern, demokratik ve Cumhuriyetçi İtalya, şiddeti hem içeride hem de dışarıda ana baskı aracı olarak kullanan bir Totalitarizmin küllerinden doğdu ve sadece onun temel ilkelerinde yazılı olduğu gerçeği, kısacası – savaş artık İtalya ve İtalyanlar hakkında her şeyi söylüyor.