Ιταλία – Λογοτεχνία
Σε αντίθεση με πολλές άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, όπως τα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά ή τα γερμανικά, τα ιταλικά δεν είναι μια γλώσσα με υψηλή ζήτηση, όπως οι προαναφερθείσες, ειδικά στην τρέχουσα αγορά εργασίας. Τότε γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι θέλουν να την μάθουν και να την αγαπήσουν ; Επειδή η Ιταλία μπορεί να θεωρηθεί το λίκνο του δυτικού πολιτισμού, φανταστείτε μόνο ότι η UNESCO δήλωσε ότι πάνω από το 60% του παγκόσμιου θησαυρού τέχνης βρίσκεται σήμερα στην Ιταλία. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα υποστήριζαν επίσης ότι τα ιταλικά είναι η γλώσσα του πάθους και της αγάπης και η μουσικότητά της δίνει στα ιταλικά εκείνο το είδος ήχου που είναι αδύνατο να μην ερωτευτεί κανείς. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς: μας αρέσει να βλέπουμε τα ιταλικά να χρησιμοποιούν χειρονομίες!
Η Θεία Κωμωδία – Δάντης Αλιγκιέρι
Γραμμένη από τον πατέρα της ιταλικής γλώσσας και λογοτεχνίας, τον Δάντη Αλιγκέρι, θεωρείται παγκοσμίως ένα αριστούργημα και ένα από τα μεγαλύτερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το ποίημα δείχνει στους αναγνώστες του πού πηγαίνουν οι άνθρωποι στη μετά θάνατον ζωή ανάλογα με τη συμπεριφορά τους στη Γη: Κόλαση, Καθαρτήριο, Παράδεισος. Υπάρχουν χίλιοι λόγοι για τους οποίους η Θεία Κωμωδία θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά ποιήματα στην ιστορία, αλλά για την ιταλική κουλτούρα αποτελεί κατά κάποιον τρόπο ένα σημείο καμπής. Τότε η Ιταλία ήταν κατακερματισμένη σε διάφορα βασίλεια και δημοκρατίες, όπου η Καθολική Εκκλησία, που μιλούσε κυρίως λατινικά, ήταν πολύ πιο ισχυρή από ό,τι τώρα. Διαφορετικές μικρότερες χώρες σημαίνουν επίσης διαφορετικές γλώσσες και διαλέκτους: εδώ το ποίημα παίζει στρατηγικό ρόλο, καθώς ήταν το πρώτο ουσιαστικό και εξέχον ποίημα που δεν υιοθέτησε τα λατινικά, αλλά τη χυδαία ιταλική διάλεκτο. Τελικά αυτό βοήθησε στην άνοδο της ιταλικής γλώσσας και στο ηλιοβασίλεμα της λατινικής. Why should you read Dante’s “Divine Comedy”? – Sheila Marie Orfano
Ο πρίγκιπας – Νικολό Μακιαβέλι
Συχνά ο όρος “μακιαβελικός” χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάποιον αδίστακτο, κάπως διεφθαρμένο, αδίστακτο, που πήρε το όνομά του από τον συγγραφέα της Αναγέννησης Νικολό Μακιαβέλι, του οποίου το αριστούργημα και η πιο γνωστή όπερα είναι το Il Principe, Ο Πρίγκιπας. Σε αυτό το πολιτικό θεματικό βιβλίο ο Μακιαβέλι περιγράφει τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας ηγεμόνας, ο πρίγκιπας, για να είναι ένδοξος και να επιβιώνει στις αντιξοότητες. Αποδεχόμενος ότι μια ανήθικη και ακραία συμπεριφορά είναι απαραίτητη για την επίτευξη αυτών των στόχων.
Εν ολίγοις, σε αυτό το βιβλίο ο Μακιαβέλι θέλει να δικαιολογήσει τις πράξεις του πρίγκιπα λέγοντας ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αν αυτό που πρόκειται να κάνει κάποιος για να πετύχει έναν συγκεκριμένο στόχο πρέπει να περάσει από κάτι ηθικά συζητήσιμο είναι αποδεκτό. https://www.britannica.com/biography/Niccolo-Machiavelli/The-Discourses-on-Livy
Αν αυτό είναι άνθρωπος – Πρίμο Λέβι
Ο Πρίμο Λέβι ήταν χημικός, αντάρτης και συγγραφέας, αλλά κυρίως επιζών του Ολοκαυτώματος. Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας περιγράφει λεπτομερώς την εκτόπισή του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, στην Πολωνία, και την απελευθέρωσή του που έλαβε χώρα το 1945. Ο τίτλος οφείλεται στο γεγονός ότι ο Levi αναρωτήθηκε αρκετές φορές αν ο τρόπος με τον οποίο οι Ναζί αντιμετώπιζαν τους Εβραίους κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ανθρώπινος ή όχι. Αν οι Εβραίοι ήταν άνθρωποι ή όχι. Στο τέλος του βιβλίου, στο τελευταίο του κεφάλαιο, ο συγγραφέας ζητά από τους αναγνώστες του να διαλογιστούν, να σκεφτούν, να αναλογιστούν τα λόγια του και τις εμπειρίες που έζησε, ώστε στο μέλλον να μην ξανασυμβεί ποτέ αυτό. https://www.theatlantic.com/magazine/archive/2007/06/if-this-is-a-man/305897/
Il Commissario Montalbano – Andrea Camilleri
Ο Salvatore Montalbano, ένας φανταστικός Σικελός επιθεωρητής, γραμμένος από την εξαιρετική πένα του Andrea Camilleri και ενσαρκωμένος στην τηλεόραση από τον Luca Zingaretti. Απέκτησε δημοτικότητα στα τέλη της δεκαετίας του ’90 με την τηλεοπτική εκπομπή που μεταδόθηκε από την Rai1 (ιταλική εθνική τηλεόραση) σε σημείο που κάθε ιστορία που έγραψε ο Camilleri να έχει τηλεοπτική μεταφορά. Η δημοτικότητά του οφείλεται στο μείγμα ιταλικής και σικελικής γλώσσας, στην εκπληκτική περιγραφή που δίνει για τις κρυμμένες φυσικές ομορφιές της Σικελίας, στη βαθιά κατάδυση στη σικελική κουλτούρα (κυρίως σε σχέση με το φαγητό) και στις περίπλοκες πλοκές που αφορούν τη μαφία, τη διαφθορά, τα μέσα ενημέρωσης και το έγκλημα. Κάνοντας την πλοκή πολύ εύχρηστη, αλλά και με πολλά επίπεδα ερμηνείας. Ένα αστείο γεγονός για τον Montalbano είναι ότι ο συγγραφέας του ενδιαφέρεται πολύ για την λεπτομερή περιγραφή σχεδόν των πάντων, από τους χαρακτήρες μέχρι τα σενάρια, από το φαγητό μέχρι τις καταστάσεις. Το μόνο χαρακτηριστικό που δεν έχει καμία περιγραφή, κάνοντας τους αναγνώστες να μην ξέρουν πώς μοιάζει, είναι ο ίδιος ο πρωταγωνιστής. Όπως τον παρουσίασε ο Luca Zingaretti οι Ιταλοί τον φαντάζονται ως έναν 50χρονο φαλακρό άνδρα, με κοφτερά μάτια και στιβαρή σωματική διάπλαση, αλλά εκ των πραγμάτων ούτε μία φορά στα σχεδόν 30 βιβλία και διηγήματα ο συγγραφέας δεν τον περιγράφει ποτέ.
Παρόλο που δεν πρέπει να θεωρείται αυστηρά λογοτεχνία, η Ιταλία έχει μια αρκετά μεγάλη παράδοση κόμικς που μπορεί να συγκριθεί με την αμερικανική και την ιαπωνική. Η οποία μοιράζεται και με τις δύο εμβληματικούς και μακροχρόνιους χαρακτήρες, δυνατές και επιδραστικές ιστορίες, αλλά κυρίως βοήθησε στο να μοιραστεί η ιταλική κουλτούρα μέσω νέων μέσων, πέρα από τα κλασικά. Ακολουθούν μερικές τιμητικές αναφορές. Detective Montalbano 2013 (Trailer)
Tex – Sergio Bonelli Editore
Το Tex υπήρξε, για πάνω από 70 χρόνια, το πιο επιδραστικό και γνωστό ιταλικό κόμικ στην ιστορία, τόσο σημαντικό και επιδραστικό που διαμόρφωσε την πρώιμη ιταλική κινηματογραφία. Συμβάλλοντας στον καθορισμό του στυλ και της τεχνικής κινηματογραφιστών όπως ο Sergio Leone. Tex Willer είναι το όνομα του κεντρικού χαρακτήρα, ενός καουμπόη που αγωνίζεται για το δίκαιο, παίρνοντας συχνά το μέρος των ιθαγενών Αμερικανών, αλλά και προστατεύοντας λευκούς ή μαύρους Αμερικανούς από ληστές και παράνομους. Παρόλο που δεν έχει καμία υπερδύναμη, είναι δημοφιλής για την ακρίβειά του, τόσο με το Colt 45 – Peacemaker όσο και με το τουφέκι Winchester, καθιστώντας τον το τέλειο στερεότυπο του Τεξανού καουμπόη, όπως ακριβώς ο Clint Eastwood στις ταινίες του Sergio Leone. Αυτό που έχει κάνει τον Τεξ τόσο δημοφιλή και εμβληματικό για όλο αυτό το διάστημα είναι η όψη του, απλή αλλά αναγνωρίσιμη: καπέλο τύπου Stetson, κίτρινο πουκάμισο, μαύρο μαντήλι δεμένο στο λαιμό, παντελόνι τύπου τζιν, μπότες με προσαρτημένα σπιρούνια και, στη μέση, ζώνη. http://www.ubcfumetti.com/tx/50year3_en.htm
Zerocalcare
Ο Zerocalcare, καλλιτεχνικό όνομα του Michele Rech, είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς συγγραφείς κόμικς αυτής της γενιάς. Έγινε δημοφιλής με το πρώτο του graphic novel, The Armadillo Prophecy, το οποίο περιγράφει ως “μια αισιόδοξη πρόβλεψη βασισμένη σε υποκειμενικά και παράλογα στοιχεία που πλασάρονται ως λογικά και αντικειμενικά, προορισμένη να τροφοδοτεί απογοήτευση, απογοήτευση και λύπη για τους επόμενους αιώνες. Αμήν.” ή το “Ξέχνα το όνομά μου”, που αντί γι’ αυτό μιλάει για την ενηλικίωση, μέσα από την απώλεια, τον φόβο και τον πόνο, το ξετύλιγμα των τύψεων και της μεταμέλειας, τη διαχείριση της ζωής με τη μελαγχολία και την εκμάθηση, σιγά-σιγά, να αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά τον έξω κόσμο, κατανοώντας τη ζωτική σημασία των μικρών αλλά ουσιαστικών πραγμάτων. Πέρα από τις απίστευτες πωλήσεις κάθε κόμικ που έγραψε, ο Zerocalcare προσγειώθηκε πρόσφατα στο Netflix, με το Tear Along the Dotted Line, μια βιογραφία που επαναπροσδιόρισε τα νέα πρότυπα του ιταλικού animation, όχι μόνο επειδή μιλάει σχεδόν εξ ολοκλήρου σε Romanesco (ρωμαϊκή διάλεκτος), αλλά και επειδή βάζει στην οθόνη το άγχος, το φόβο και τις ανασφάλειες της γενιάς μας, ειδικά σε περιόδους κρίσης όπως το Covid. Tear Along The Dotted Line | Official Trailer | Netflix