Βέλγιο – Πολιτική

Το Βέλγιο έγινε ανεξάρτητο το 1830. Μεταξύ 1970 και 1993, η χώρα εξελίχθηκε σε μια πιο αποτελεσματική ομοσπονδιακή δομή. Αυτό συνέβη μέσω έξι κρατικών μεταρρυθμίσεων (το 1970, το 1980, το 1988-89, το 1993, το 2001 και το 2012-2014). Ως αποτέλεσμα, το πρώτο άρθρο του βελγικού συντάγματος έχει σήμερα ως εξής: “Το Βέλγιο είναι ένα ομοσπονδιακό κράτος, αποτελούμενο από κοινότητες και περιφέρειες”.

Η εξουσία λήψης αποφάσεων δεν ανήκει πλέον αποκλειστικά στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και το ομοσπονδιακό κοινοβούλιο. Η ηγεσία της χώρας βρίσκεται πλέον στα χέρια διαφόρων εταίρων, οι οποίοι ασκούν ανεξάρτητα την εξουσία τους εντός των περιοχών τους.

Οι κοινότητες

Η ανακατανομή της εξουσίας έγινε σε δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη γραμμή αφορά τη γλώσσα και, με την ευρύτερη έννοια, οτιδήποτε σχετίζεται με τον πολιτισμό. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία διαφορετικών κοινοτήτων. Η έννοια της “κοινότητας” αναφέρεται στα πρόσωπα που την απαρτίζουν και στο δεσμό που τους ενώνει, δηλαδή τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους. Στο Βέλγιο υπάρχει μια διαχωριστική γραμμή που χωρίζει τη γερμανική και τη λατινική κουλτούρα. Αυτό εξηγεί γιατί η χώρα έχει τρεις επίσημες γλώσσες: Ολλανδικά, Γαλλικά και Γερμανικά. Ως αποτέλεσμα, το Βέλγιο σήμερα, έχει τρεις κοινότητες: τη Φλαμανδική Κοινότητα, τη Γαλλική Κοινότητα και τη Γερμανόφωνη Κοινότητα. Οι κοινότητες αυτές αντιστοιχούν επομένως στις ομάδες πληθυσμού.

Οι περιφέρειες

Η δεύτερη γραμμή της κρατικής μεταρρύθμισης ήταν ιστορικά εμπνευσμένη από οικονομικά συμφέροντα. Οι περιφέρειες, οι οποίες επεδίωκαν μεγαλύτερη οικονομική αυτονομία, μετέφεραν αυτά τα συμφέροντα. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία των τριών περιφερειών: της Φλαμανδικής Περιφέρειας, της Περιφέρειας της πρωτεύουσας των Βρυξελλών και της Βαλλωνικής Περιφέρειας. Μέχρι ένα ορισμένο επίπεδο μπορούν να συγκριθούν με τις αμερικανικές πολιτείες ή τα γερμανικά “Länder”.

Η χώρα διαιρείται περαιτέρω σε 10 επαρχίες και 581 δημοτικά συμβούλια.

Το ομοσπονδιακό κράτος

Το ομοσπονδιακό κράτος διατηρεί ωστόσο σημαντικές εξουσίες, για παράδειγμα στον τομέα των εξωτερικών υποθέσεων, της εθνικής άμυνας, της δικαιοσύνης, των οικονομικών, της κοινωνικής ασφάλισης, σημαντικών τμημάτων της εθνικής υγείας και των εσωτερικών υποθέσεων… Ωστόσο, οι κοινότητες και οι περιφέρειες έχουν επίσης την εξουσία να δημιουργούν και να διατηρούν εξωτερικές σχέσεις.

Αυτό το κείμενο και η επισκόπηση παρουσιάζονται στον ακόλουθο δικτυακό τόπο: https://www.belgium.be/en/about_belgium/government/federale_staat